می پسنـدم0
اندازه متن12
اندازه متن12
بسیاری از افراد، بهویژه خانمها، پس از شروع یک رابطه صمیمی متوجه تغییرات جزئی در بدن خود میشوند و این سؤال برایشان پیش میآید که رابطه جنسی باعث چاقی یا لاغری؟ این یک تصور رایج است که آیا این صمیمیت فیزیکی میتواند عامل افزایش وزن باشد یا خیر. اما بگذارید واضح بگوییم: رابطه جنسی به خودی خود باعث افزایش وزن نمیشود. در حقیقت، این فعالیت با سوزاندن میزان مشخصی کالری و کمک به تنظیم هورمونهایی که از سوخت و ساز بدن حمایت میکنند، میتواند به مدیریت وزن کمک کند.
با این حال، تغییرات مشاهده شده در وزن، اغلب ناشی از تغییرات هورمونی، عادات سبک زندگی و پویاییهای احساسی جدید در روابط هستند که ممکن است بر نحوه ذخیره وزن توسط بدن تأثیر بگذارند.
در این مقاله، به بررسی شواهد علمی، شناسایی عوامل واقعی پشت تغییرات وزن، و ارائه راهکارهای تخصصی برای حفظ سلامت سوخت و ساز بدن میپردازیم. تا پایان این راهنمای تخصصی همراه ما در نایس طب باشید.
رابطه جنسی به دلیل افزایش ضربان قلب، درگیر کردن عضلات و مصرف انرژی، نوعی فعالیت فیزیکی محسوب میشود. در حالی که ممکن است جایگزین یک جلسه تمرین شدید در باشگاه نشود، اما قطعاً به عنوان بخشی از یک سبک زندگی فعال به حساب میآید.
میزان دقیق کالری سوزانده شده در طول رابطه جنسی به عوامل مختلفی مانند سن، ترکیب بدنی استخوان، چربی و عضله، قد، وزن، سلامت عمومی فرد و همچنین شدت و مدت فعالیت بستگی دارد.
بر اساس مطالعات، فعالیت جنسی استاندارد به طور متوسط ۳ تا ۴ کالری در دقیقه میسوزاند. با این حساب، یک جلسه ۳۰ دقیقهای میتواند حدود ۹۰ تا ۱۲۰ کالری بسوزاند. یک مطالعه کوچک روی زوجهای جوان سالم نشان داد که در یک جلسه ۲۵ دقیقهای، مردان به طور متوسط ۱۰۰ کالری و زنان حدود ۷۰ کالری میسوزانند.
به طور متوسط، در یک برخورد جنسی، فرد میتواند تقریباً ۸۵ تا ۱۵۰ کالری یا حتی بیشتر بسوزاند. این میزان به شدت و مدت زمان فعالیت بستگی مستقیم دارد.
برای درک بهتر این اعداد، بیایید آنها را با سایر فعالیتهای ورزشی مقایسه کنیم. این جدول به شما کمک میکند تا جایگاه فعالیت جنسی را در طیف فعالیتهای روزانه و ورزشی بهتر درک کنید:
| نوع فعالیت | کالریسوزی تخمینی (در هر ۳۰ دقیقه) | سطح شدت |
| رابطه جنسی (شدت متوسط) | حدود ۹۰ تا ۱۲۰ کالری | سبک تا متوسط |
| پیادهروی سریع (۵ کیلومتر در ساعت) | حدود ۱۰۰ تا ۱۳۰ کالری | سبک تا متوسط |
| دویدن آهسته (جاگینگ) | حدود ۲۴۰ تا ۳۰۰ کالری | متوسط |
| بالا رفتن از پله | حدود ۲۱۰ تا ۲۵۰ کالری | متوسط تا شدید |
| دویدن (سریع / ۹ کیلومتر در ساعت) | حدود ۳۰۰ تا ۳۷۰ کالری (۵۹۰ کالری در ساعت) | شدید |
| دوچرخهسواری (سریع) | حدود ۳۰۰ تا ۳۷۰ کالری (۵۹۰ کالری در ساعت) | شدید |
در مجموع، کالریسوزی رابطه جنسی با یک پیادهروی سریع برابری میکند، اما به اندازه ورزشهای شدید مانند دویدن کالری نمیسوزاند. اگرچه این فعالیت جایگزین باشگاه نیست، اما قطعاً بخشی مفید از یک سبک زندگی سالم محسوب میشود.
خیر. اگرچه رابطه جنسی یک فعالیت فیزیکی لذتبخش است، اما به اندازه ورزشهای شدید کالری نمیسوزاند. به عنوان مثال، دویدن یا دوچرخهسواری سریع میتواند تا ۵۹۰ کالری در ساعت بسوزاند، که به طور قابل توجهی بیشتر از ۲۱۵ کالری تخمینی در ساعت برای فعالیت جنسی است.
شدت رابطه جنسی اغلب مشابه با پیادهروی سریع یا آهسته دویدن سبک است. از نظر فیزیکی، این فعالیت تقریباً برابر با بالا رفتن از دو طبقه پله یا راه رفتن با سرعت متوسط ۳ تا ۶ کیلومتر در ساعت است.
با این حال، یک نکته روانشناختی مهم وجود دارد: محققان مشاهده کردند که تقریباً تمام شرکتکنندگان در یک مطالعه، رابطه جنسی را بسیار لذتبخشتر از دویدن بر روی تردمیل دانستند!
در حالی که کالریسوزی اصلی ناشی از حرکت فیزیکی، افزایش ضربان قلب و درگیری عضلات در طول فعالیت است، خود ارگاسم نیز تأثیرات متابولیکی قابل توجهی دارد. تحقیقات نشان داده است که ارگاسم با افزایش سطح هورمونی به نام آدیپونکتین مرتبط است. این هورمون به طور مستقیم به افزایش متابولیسم، سوزاندن چربی بیشتر و حتی افزایش توده عضلانی کمک میکند.
بله، رابطه جنسی میتواند به عنوان بخشی از یک برنامه جامع به لاغری و مدیریت وزن کمک کند. این کمک از دو طریق مستقیم سوزاندن کالری و غیرمستقیم تنظیم هورمونها صورت میگیرد.
کالریسوزی انجام شده در طول رابطه جنسی، اگرچه به تنهایی برای کاهش وزن قابل توجه کافی نیست، اما در کنار سایر فعالیتها جمع میشود. اگر این فعالیت به طور منظم انجام شود، کالریسوزی هفتگی آن میتواند معنادار باشد.
مانند هر فعالیت کالریسوز دیگری، تداوم و مدت زمان است. رابطه جنسی منظم مثلاً هر شب یا چند بار در هفته مجموع کالریسوزی هفتگی شما را افزایش میدهد. اگر هر جلسه به طور متوسط ۱۰۰ کالری بسوزاند، انجام آن ۳ تا ۴ بار در هفته معادل ۳۰۰ تا ۴۰۰ کالری اضافی است که در طول یک سال میتواند به کاهش وزن کمک کند.
اگرچه رابطه جنسی نمیتواند چربیهای شکم و پهلو را به صورت موضعی بسوزاند (لاغری موضعی یک افسانه است)، اما میتواند عضلات مرکزی آن نواحی را به خوبی تقویت کند. پوزیشنهایی که نیازمند تعادل و درگیری عضلات شکم هستند مانند نگه داشتن حالتی شبیه به پلانک، مانند یک تمرین ورزشی عمل کرده و این عضلات را قویتر میسازند.
رابطه جنسی تمام ویژگیهای یک ورزش سبک تا متوسط را دارد: افزایش ضربان قلب، تنفس سریعتر و درگیری عضلانی. برای افزایش کالریsوزی میتوانید:
۲. پوزیشنهای فعالتر را امتحان کنید: حالاتی که در آن زن در بالا قرار میگیرد مانند پوزیشن زن سوار و کنترل حرکت را در دست دارد، یک تمرین عالی محسوب میشوند. این پوزیشنها، چه رو به همسر باشید چه پشت به او، به طور خاص عضلات چهارسر ران، همسترینگ پشت ران و باسن را به شدت درگیر کرده و کالریسوزی را افزایش میدهند.
۳. انقباضهای ایستا (ایزومتریک) اضافه کنید: حتی در پوزیشنهای رایج و سادهتر مانند پوزیشن میشنری، میتوانید آن را به یک تمرین قدرتی تبدیل کنید. کافی است لگن خود را به حالت حرکت پل باسن که در ورزش استفاده میشود، بالا ببرید و عضلات باسن خود را برای چند ثانیه محکم منقبض کرده و نگه دارید. این کار عضلات شما را بدون نیاز به حرکت زیاد، به چالش میکشد.
هیچ مکانیسم بیولوژیکی وجود ندارد که در آن خودِ عمل جنسی باعث ذخیره چربی در بدن شود.
این یک افسانه رایج است. برخی زنان گزارش میدهند که پس از شروع رابطه، افزایش وزن در باسن و سینهها را تجربه کردهاند؛ این موضوع هیچ دلیل فیزیولوژیکی مرتبط با ذخیره چربی ناشی از سکس ندارد. همچنین، این باور که اسپرم باعث افزایش وزن میشود، کاملاً نادرست و فاقد هرگونه مدرک علمی است.
خیر. همانطور که رابطه جنسی باعث لاغری موضعی شکم نمیشود، باعث چاقی موضعی آن نیز نخواهد شد. تجمع چربی در ناحیه شکم و پهلو معمولا به عوامل دیگری مانند اختلالات قند خون انسولین، استرس بالا کورتیزول یا عدم تعادل هورمونهایی مانند تستوسترون مربوط میشود، نه خودِ فعالیت جنسی.
بسیاری از افراد احساس گرسنگی شدید پس از رابطه جنسی شکایت دارند. جالب اینجاست که پاسخ بیولوژیکی بدن به رابطه جنسی، در واقع مخالف این احساس است.
پس از ارگاسم، هورمون اکسیتوسین هورمون عشق ترشح میشود. مطالعات نشان دادهاند که اکسیتوسین مصرف کالری را کاهش میدهد. بنابراین، اگر احساس گرسنگی میکنید، علت آن به احتمال زیاد هورمونی نیست، بلکه رفتاری و روانی است. این گرسنگی ممکن است ناشی از احساس آرامش، صمیمیت و راحتی پس از رابطه باشد که به صورت ناخودآگاه با خوردن آسایشی مرتبط شده است.
باز هم، علم هورمونی خلاف این را نشان میدهد. در یک مطالعه، مردانی که اکسیتوسین دریافت کرده بودند، کالری کمتری، به خصوص به شکل چربی، مصرف کردند. این هورمون مصرف تنقلات پس از غذا، بهویژه کلوچههای شکلاتی، را کاهش داد.
بنابراین، میل به شیرینی پس از رابطه جنسی، یک واکنش بیولوژیکی نیست، بلکه به احتمال زیاد یک عادت آموخته شده یا بخشی از خوردن احساسی است که در بخشهای بعدی به آن میپردازیم.
با درک اینکه این گرسنگی ریشه در عادت و روانشناسی دارد، نه نیاز فیزیکی، مدیریت آن آسانتر است. به جای خوردن میانوعدههای پرکالری، سعی کنید آب بنوشید یا بر جنبههای دیگر صمیمیت مانند در آغوش گرفتن یا صحبت کردن تمرکز کنید تا ارتباط بین سکس و غذا را در ذهن خود بشکنید.
احساس سنگینی یا پفکردگی که برخی زنان بلافاصله پس از ارگاسم تجربه میکنند، ناشی از چربی نیست. این حالت به دلیل ترشح هورمون پرولاکتین است که باعث آرامش و خوابآلودگی میشود. این فقط پاسخ سیستم عصبی شما به تغییر هورمونی است، کاملاً موقتی است و هیچ ارتباطی با افزایش چربی ندارد.
تولید بسیار بالای پرولاکتین یا هیپرپرولاکتینمی یک وضعیت پزشکی است که میتواند باعث افزایش وزن شود، اما این نتیجه مستقیم فعالیت جنسی متعادل نیست.
رابطه جنسی صرفاً یک فعالیت فیزیکی نیست؛ بلکه یک تنظیمکننده قوی هورمونی است که میتواند از سیستمهایی که سوخت و ساز را تنظیم میکنند، حمایت کند.
همانطور که تحقیقات نشان دادهاند که ارگاسم سطح هورمون آدیپونکتین را افزایش میدهد. این هورمون به طور مستقیم متابولیسم را تقویت کرده، چربیسوزی را افزایش داده و به حفظ توده عضلانی کمک میکند.
بله، هم به دلیل افزایش موقتی ضربان قلب و مصرف انرژی مانند هر ورزش و هم به دلیل ترشح هورمونهای مثبتی مانند آدیپونکتین، شاهد یک تقویت موقت در متابولیسم خواهیم بود.
این یکی از مهمترین فواید رابطه جنسی برای مدیریت وزن است. صمیمیت فیزیکی، هورمون اصلی استرس یعنی کورتیزول را کاهش میدهد. سطوح بالای کورتیزول با افزایش ذخیره چربی به خصوص در ناحیه شکم و هوسهای غذایی مرتبط است. رابطه جنسی با کنترل کورتیزول، به طور غیرمستقیم به کاهش غذا خوردن احساسی و مهار هوسهای چربی و کربوهیدرات کمک میکند.
خیر. هورمونهایی که بلافاصله پس از رابطه جنسی ترشح میشوند، نه تنها باعث چاقی نمیشوند، بلکه به مدیریت وزن کمک میکنند.
کاملاً برعکس. رابطه جنسی هورمون استرس کورتیزول که مرتبط با چاقی است را کاهش میدهد و هورمونهای شادی دوپامین و سروتونین و هورمون عشق اکسیتوسین را افزایش میدهد، که همگی به تنظیم بهتر اشتها کمک میکنند.
همانطور که تاکید شد، اکسیتوسین که در زمان ارگاسم به اوج خود میرسد، عادات غذایی ما را تنظیم میکند و مصرف کالری، به ویژه چربی و تنقلات شیرین را کاهش میدهد. اگرچه اثر آن زودگذر است نیمه عمر ۲ تا ۸ دقیقه، اما این مهار موقت خوردن میتواند به مدیریت کلی وزن کمک کند.
بسیاری از افراد، چاقی پس از ازدواج را مستقیماً به شروع رابطه جنسی منظم ربط میدهند، در حالی که عوامل واقعی کاملاً متفاوت هستند.
علت چاقی بعد از ازدواج چیست؟
افزایش وزن مرتبط با رابطه یا ازدواج، تقریباً همیشه ناشی از تغییرات سبک زندگی است:
خیر مقصر اصلی، رابطه جنسی نیست، بلکه تغییر در اولویتها و عادات روزمره است. رابطه جنسی، همانطور که دیدیم، با سوزاندن کالری و کاهش استرس، در واقع یک عامل مثبت در برابر افزایش وزن است.
تمرکز صرف بر کالریسوزی، نادیده گرفتن مزایای بسیار گستردهتر رابطه جنسی برای سلامت کلی بدن است.
رابطه جنسی منظم فواید بیشماری برای سلامت جسمی و روانی دارد، از جمله:
تأثیرات غیرمستقیم رابطه جنسی بر کنترل وزن حتی ممکن است از کالریسوزی مستقیم آن مهمتر باشد. با کاهش کورتیزول (استرس) و بهبود کیفیت خواب، بدن شما در وضعیت بسیار بهتری برای مدیریت وزن، کنترل هوسهای غذایی و حفظ متابولیسم سالم قرار میگیرد.
رابطه جنسی فعالیتی سالم است که با سوزاندن کالری متوسط و تنظیم هورمون استرس، به مدیریت وزن کمک میکند و عامل مستقیم چاقی نیست. افزایش وزن در روابط، معمولاً ریشه در تغییرات سبک زندگی مانند عادات غذایی مشترک و کاهش فعالیت یا عدم تعادل هورمونهایی مانند تیروئید یا انسولین دارد، نه خودِ فعالیت جنسی است.
مدیریت موفق وزن، نیازمند یک رویکرد جامع شامل رژیم غذایی، ورزش منظم حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته و رسیدگی به سلامت هورمونی است. «نایس طب» برای افرادی که با علائم هورمونی مانند خستگی مداوم یا چربی شکمی مقاوم درگیر هستند، محصولاتی معتبر چون قرص فیتو برای سلامت مو و پقرص ایمدین اصل برای جوانسازی پوست را ارائه میدهد.
