می پسنـدم0
اندازه متن12
کاهش میل جنسی، چالشی رایج و پیچیده است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روابط عاطفی و کیفیت زندگی افراد بگذارد. این مسئله شایع در میان افراد می‌تواند به کاهش تمایل به فعالیت‌های جنسی، عدم رضایت از روابط زناشویی و احساس ناامیدی منجر شود. علل کاهش میل جنسی متنوع بوده و شامل عوامل روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی، همچنین عوامل فیزیکی نظیر اختلالات هورمونی، بیماری‌ها یا مصرف داروهای خاص می‌باشد.
برای درمان مؤثر این مشکل، اهمیت دارد که فرد ابتدا با یک پزشک متخصص مشورت کند تا علت اصلی شناسایی گردد. روش‌های درمانی ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی، مشاوره روان‌شناختی یا حتی درمان‌های دارویی باشند. توجه به سلامت جسمی و روحی نیز نقش بسزایی در افزایش میل جنسی ایفا می‌کند.
کاهش میل جنسی به کمبود علاقه و تمایل به فعالیت‌های جنسی اشاره دارد. معمولاً از دست دادن علاقه به رابطه جنسی در دوره‌های زمانی مختلف زندگی متفاوت است و سطح میل جنسی نیز تغییر می‌کند. با این حال، کاهش طولانی‌مدت میل جنسی ممکن است برای برخی افراد نگران‌کننده باشد و گاهی اوقات می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت کلی سلامت فرد باشد. در ادامه، علل بالقوه کاهش میل جنسی در مردان به تفصیل بررسی خواهد شد.
عوامل مؤثری که می‌توانند منجر به کاهش میل جنسی شوند، عبارت‌اند از:
تستوسترون هورمون مردانه‌ای است که عمدتاً در بیضه‌های مردان تولید می‌شود و نقش مهمی در ایجاد عضلات، توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم دارد. سطح تستوسترون همچنین بر میل جنسی تأثیرگذار است. سطح طبیعی تستوسترون ممکن است متفاوت باشد، اما در مردان بالغ، زمانی که سطح آن به زیر ۳۰۰ نانوگرم در هر دسی‌لیتر برسد، به عنوان پایین یا کم تلقی می‌شود. کاهش سطح تستوسترون می‌تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.
کاهش تدریجی تستوسترون بخشی طبیعی از فرآیند پیری در مردان محسوب می‌شود. با این حال، افت شدید این هورمون ممکن است باعث کاهش قابل توجه میل جنسی گردد. اگر احساس می‌کنید که این موضوع برای شما مسئله‌ساز شده است، توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت نمایید؛ چراکه ممکن است بتوانید از مکمل‌ها یا ژل‌هایی برای افزایش سطح تستوسترون بهره ببرید.
مصرف برخی از داروها می‌تواند منجر به کاهش سطح تستوسترون شود که به نوبه خود باعث کاهش میل جنسی می‌گردد. برای مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا ممکن است مانع از انزال و نعوظ شوند.
داروهای دیگری که می‌توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند، عبارت‌اند از:
اگر شما با اثرات ناشی از کاهش تستوسترون مواجه هستید، توصیه می‌شود که با پزشک خود مشورت نمایید. ممکن است ایشان تغییر در داروهای مصرفی را به شما پیشنهاد دهند.
سندرم پای بی‌قرار (RLS) به حالتی اطلاق می‌شود که فرد احساس نیاز مداوم به حرکت دادن پاهای خود دارد. یک مطالعه نشان داده است که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) نسبت به افرادی هستند که این سندرم را ندارند. اختلال نعوظ وضعیتی است که در آن مرد قادر به دستیابی یا حفظ نعوظ نمی‌باشد. در این پژوهش، محققان دریافتند که مردانی با سندرم پای بی‌قرار حداقل پنج بار در ماه، حدود ۵۰ درصد بیشتر از مردانی بدون RLS احتمال ابتلا به اختلال نعوظ دارند. همچنین، کسانی که مراحل و شدت بیشتری از سندرم پای بی‌قرار را تجربه کرده‌اند، بیشتر با ناتوانی جنسی مواجه می‌شوند.
افسردگی تمامی جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افرادی که این وضعیت را تجربه کرده‌اند، ممکن است به طور کامل نسبت به فعالیت‌هایی که پیش‌تر برایشان لذت‌بخش بوده‌اند، از جمله فعالیت‌های جنسی، بی‌توجه شوند یا توجه کمتری نشان دهند.
کاهش میل جنسی نیز به عنوان یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی شناخته می‌شود، از جمله :
با این حال، بورپروپیون که به عنوان یک بازدارنده نوراپی‌نفرین و دوپامین عمل می‌کند، نشان نداده است که باعث کاهش میل جنسی شود.
در صورت استفاده از داروهای ضد افسردگی و کاهش میل جنسی، توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت نمایید. ایشان ممکن است با تنظیم دوز داروی شما یا تغییر در داروهای تجویزی، شما را یاری نمایند.
هنگامی که به دلیل اثرات یک بیماری مزمن یا درد مزمن احساس ناخوشایندی دارید، احتمال کاهش میل جنسی وجود دارد. برخی از بیماری‌ها، مانند سرطان، می‌توانند باعث کاهش تعداد اسپرم نیز شوند.
سایر بیماری‌های مزمن که می‌توانند منجر به تغییر در میل جنسی شوند، عبارتند از:
اگر به بیماری مزمن مبتلا هستید، توصیه می‌شود که با شریک زندگی خود در مورد این دوره زمانی گفتگو کنید. همچنین ممکن است احساس کنید که نیاز به مشاوره ازدواج یا مراجعه به درمانگر جنسی برای بررسی مشکلات خود دارید.
مطالعات تحقیقاتی نشان داده‌اند که مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) با کاهش سطح تستوسترون مواجه می‌شوند. این موضوع به نوبه خود منجر به کاهش فعالیت و میل جنسی می‌گردد. در این پژوهش، محققان دریافتند که تقریباً یک سوم از مردانی که دچار آپنه شدید خواب هستند، با افت سطح تستوسترون روبرو شده‌اند. در یکی دیگر از مطالعات اخیر بر روی مردان جوان و سالم، مشخص شد که میزان تستوسترون پس از یک هفته محدودیت خواب تا ۵ ساعت در شب، بین ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش یافته است. محققان دریافتند اثرات محدودیت خواب بر سطح تستوسترون در روز بعد بین ساعات ۲:۰۰ تا ۱۰:۰۰ بعدازظهر قابل مشاهده است.
سطح تستوسترون که با میل جنسی مرتبط است، در دوره نوجوانی مردان به بالاترین میزان خود می‌رسد. در سنین پایین‌تر، اوج لذت جنسی، انزال و تحریک تجربه می‌شود و نعوظ به سختی صورت نمی‌گیرد و مدت زمان بیشتری برای آلت تناسلی حفظ می‌شود. در سنین بالاتر، با وجود این مشکلات، باید توجه داشت که داروهایی موجود هستند که می‌توانند به درمان این مسائل کمک کنند و هیچ جای نگرانی نیست.
اگر در دوره‌های پر استرس و فشار دچار نگرانی هستید، ممکن است میل جنسی شما کاهش یابد. این امر به دلیل آن است که استرس می‌تواند سطح هورمون‌های بدن را مختل کند. در شرایط استرس، شریان‌ها ممکن است تنگ شوند که این تنگی جریان خون را محدود کرده و به طور بالقوه منجر به اختلال نعوظ می‌شود.
مطالعه‌ای منتشر شده در تحقیقات علمی نشان می‌دهد که استرس تأثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی هر دو جنس مردان و زنان دارد. مطالعه دیگری بر روی افراد مبتلا به اختلالات ناشی از سانحه نشان داده که اختلالات ناشی از استرس خطر بروز مشکلات عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می‌دهد.
مشکلات ارتباطی، طلاق، مواجهه با مرگ عزیزان، نگرانی‌های مالی، تولد نوزاد جدید یا محیط کاری پرتنش تنها برخی از رویدادهای زندگی هستند که می‌توانند میل جنسی را تحت تأثیر قرار دهند.
تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن و مشاوره با یک درمانگر می‌توانند در رفع این مشکل مؤثر باشند. برای مثال، مطالعه‌ای نشان داد مردانی که تازه تشخیص داده شده‌اند دچار استرس هستند پس از شرکت در یک برنامه مدیریت ۸ هفته‌ای توانستند نمرات عملکرد نعوظ خود را بهبود بخشند.
اعتماد به نفس به عنوان باور عمومی که فرد نسبت به خود دارد، تعریف می‌شود. اعتماد به نفس پایین و تصویر بدنی ضعیف می‌تواند بر سلامت و رفاه شما تأثیر منفی بگذارد. اگر احساس جذاب نبودن یا نامطلوب بودن دارید، احتمالاً در مواجهه با جنس مخالف با چالش‌هایی روبرو خواهید شد. عدم رضایت از آنچه در آینه می‌بینید ممکن است حتی باعث شود که هرگز تجربه رابطه جنسی نداشته باشید.
اعتماد به نفس پایین همچنین ممکن است موجب اضطراب عملکرد جنسی شود که این امر می‌تواند منجر به مشکلات اختلالات جنسی و کاهش میل جنسی گردد. با گذشت زمان، مسائل مربوط به اعتماد به نفس ممکن است منجر به مشکلات بزرگتر روانی مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل شود که همگی با کاهش میل جنسی همراه هستند.
کمبود یا ورزش بیش از حد می‌تواند به کاهش میل جنسی در مردان منجر شود. عدم فعالیت بدنی می‌تواند به مشکلات سلامتی متعددی منجر گردد که بر میل و تحریک جنسی تأثیرگذار است. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را که خود باعث کاهش میل جنسی می‌شوند، کاهش می‌دهد. همچنین، ورزش متوسط با کاهش سطح کورتیزول در شب و کم کردن استرس، می‌تواند موجب افزایش میل جنسی شود. از سوی دیگر، تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش بیش از حد نیز بر سلامت جنسی تأثیر دارد؛ مطالعه‌ای نشان داد که تمرینات شدید و طولانی‌مدت استقامتی مزمن با کاهش میزان میل جنسی در مردان مرتبط بوده‌اند.
مصرف الکل سنگین و یا نوشیدنی‌های مخلوط شده به کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. همچنین، در طولانی‌مدت، مصرف بیش از حد الکل می‌تواند منجر به کاهش میل جنسی شما شود.
علاوه بر مصرف الکل، استفاده از دخانیات، ماری‌جوانا و سایر مواد مخدر نیز به کاهش تولید تستوسترون منجر می‌شود. این امر می‌تواند به کاهش میل جنسی منجر شود. همچنین، استعمال سیگار تأثیرات منفی بر تولید و حرکت اسپرم دارد.
کاهش میل جنسی در مردان می‌تواند بسیار نگران‌کننده باشد. کمبود میل جنسی ممکن است به چرخه‌ای از عوارض جسمی و عاطفی منجر شود، از جمله اختلالات جنسی و ناتوانی در حفظ نعوظ کافی برای برقراری رابطه جنسی مناسب. اختلالات جنسی می‌توانند اضطراب مرتبط با رابطه جنسی را افزایش دهند. این وضعیت ممکن است به تنش و اختلاف میان فرد و شریک زندگی‌اش منجر شود که خود باعث بروز مشکلات جنسی بیشتر و مسائل مرتبط دیگری مانند احساس افسردگی، کاهش اعتماد به نفس، و غیره می‌شود.
درمان کاهش میل جنسی اغلب به درمان مسئله اصلی بستگی دارد. اگر کمبود میل جنسی ناشی از یک وضعیت سلامت عمومی باشد، ممکن است نیاز به تغییر داروها باشد. در صورتی که علل روانی باعث کاهش میل جنسی شده باشند، مشاوره با یک درمانگر می‌تواند مفید واقع شود. همچنین می‌توانید اقداماتی برای افزایش میل جنسی خود انجام دهید. اقداماتی مانند پیروی از سبک زندگی سالم، خواب کافی، تمرین مدیریت استرس و داشتن رژیم غذایی مناسب می‌تواند بهبود و افزایش میل جنسی را تسهیل کند.
در پایان، نایس طب به‌عنوان پیشرو در فروش محصولات توانبخشی جنسی زناشویی، با ارائه ابزارهای متنوع و باکیفیت، به بهبود کیفیت زندگی و افزایش رضایت جنسی افراد کمک می‌کند. این مرکز نه تنها دسترسی آسان به محصولات را فراهم کرده بلکه با مشاوره تخصصی کارشناسان خود، تجربه خریدی مثبت و مطمئن را برای مشتریان ایجاد می‌کند. نایس طب با تأکید بر استانداردهای بین‌المللی و ایمنی محصولات، نقش مهمی در ارتقاء سلامت روانی و جسمانی جامعه ایفا می‌کند. بنابراین، انتخاب نایس طب به عنوان منبع معتبر برای نیازهای توانبخشی جنسی می‌تواند گامی مؤثر در راستای افزایش آگاهی عمومی و رضایت فردی باشد.
کلیه حقوق مادی و معنوی برای نایس طب محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی می باشد.
